در کشور مالزی بهعلت وجود اقوام مختلف لباس های متنوعی نیز دیده می شود.در این مطلب با انواع لباس های سنتی در مالزی(مالایی،چینی ،هندی) آشنا شوید.
آشنایی با انواع لباس های سنتی در مالزی(مالایی،چینی ،هندی)
قبل از قرن بیستم و ظهور اسلام در مالزی ، زنان مالایی از پوشش كمبانی استفاده می کردند كه پارچه ای سارونگ یا طولانی بود كه به دور بدن پیچیده شده و قسمت شانه ها بدون پوشش بود.
با پذیرش اسلام به عنوان اصلی ترین دین در مالزی ، کامبان رفته رفته کنار گذاشته شد و باگور مورد استفاده قرار گرفت.
baju kurung شامل دو بخش بلوز و دامن بلند است ؛ بلوز مناسب و شل است و طول آن بین لگن و زانو متفاوت است. به طور سنتی از آستین های بلند نیز بهره می برد ، اما طرح های مدرن دارای با طول سه چهارم بوده و طرح های سرآستین متفاوت است.
دامن به سمت مچ پا پایین می رود و تنگ می شود و از یک طرف پلیسه هایی برای تسهیل در راه رفتن و نشستن دارد. این لباس را می توان با پارچه سنتی یا پارچه باتیک یا با طرح های ساده گل و یا باتیک روی پنبه یا هر ترکیب پارچه مدرن دیگر تهیه کرد.
برای تکمیل لباس ، معمولاً خانمها شال ، که به آن سلاندانگ نیز گفته می شود ، یا روسری مانند تودونگ یا حجاب می پوشیدند.
لباس سنتی مردان مالایی ، baju melayu است. که شامل یک پیراهن آستین بلند و شل است که بر روی شلوار پوشیده و یک سمپین یا یک سارنگ کوتاه که دور باسن پیچیده شده است را شامل می شود. برای تکمیل ظاهر ، مردان مالایی کلاهی را می پوشند که به عنوان ترانهک شناخته می شود.
اهمیت تادونگ
Tudung اصطلاح مالایی برای روسری ، حجاب یا شال است که مو ، گردن و ناحیه سینه را پوشانده و فقط صورت زن را در معرض دید قرار می دهد.
گاهی اوقات کلمه عربی حجاب به اصطلاح “tudung” گفته می شود که به معنای “مانع” است و بخشی از نیاز لباس اسلامی را شامل می شود.
اگرچه قبل از بلوغ ؛ تادونگ الزامی نیست اما بعضی از والدین آموزش برای پوشیدن تادونگ را از سنین پایین تر آغاز می کنند.
تصمیم برای پذیرش تودونگ به عنوان بخشی از پوشیدن روزانه معمولاً شخصی است.
روش های زیادی وجود دارد که روسری یا شال را به تودونگ تبدیل کنید. سبک اصلی مثلث را با هر نوع پارچه مربع شکلی می توان انجام داد .
یکی از گوشه های روسری را به صورت مورب به گوشه مخالف تا کنید تا شکل مثلثی شکل بگیرد.
قسمت بلند روسری را در بالای پیشانی خود قرار دهید سپس دو انتهای روسری را روی شانه های خود پخش کنید در این حالت جلوی مثلث بر پشت سر شما آویزان خواهد شد.
هنگامی که لبه های روسری را زیر چانه خود می چسبانید ، دهان خود را باز کنید و سپس آنها در بخش چانه به هم وصل کنید. در این حالت فضای کافی برای باز کردن دهان و حرف زدن وجود خواهد داشت.
بعد ، انتهای روسری را از گردن خود عبور دهید تا سمت چپ به سمت راست و برعکس برود ،. دم روسری باید از گردن و پایین پشت شانه های شما آویزان شود.
دو انتهای آن را به پشت سر خود بکشید و آنها را در زیر گوشه پشت روسری بچسبانید.
توداگ
همانطور که گفته شد tudung یا تودانگ، یک کلمه مالایی است، به معنای “پوشش”، که به حجاب سر اطلاق میشود.
در اکثر فروشگاه های حجاب تودانگ های آماده برای پوشیدن موجود است و کافی است آن را مانند مقنعه بپوسید.
به خاطر داشته باشید که زنان مسلمان ؛ تودونگ را به عنوان نوعی تعهد به خود و دین خود می پوشند. لطفا در مورد پوشیدن آن به هیچ عنوان شوخی نکنید و به این افراد زیبا احترام بگذارید.
سمپین
سمپین شبیه به کامبان پوشیده می شود ، و فرق آن این است که کمر یا باسن پوشیده می شود.
دایره فرضی را در مرکز سارونگ (سارونگ تکه پارچه نخی قیمتی بلندی است که به دور کمر پیچیده شده، گره میخورد، پایین تنه را در برمیگیرد) در نظر بگیرید .
سپس آن را تا سطح کمرخود کشیده ، دو انتهای آن را به سمت داخل بکشید به طوری که سارونگ به طور محکم در اطراف شما پیچیده شود.
چند اینچ اول سارونگ را به پایین بچسبانید ، و تا زمانی که سامپین درست زیر زانو قرار بگیرد ، آن را بکشید. لباس خود را با یک پیراهن بلند کامل کنید.
لباس چینی
چینی ها یک لباس راحت و در عین حال ظریف از لباس سنتی به نام cheongsam را پذیرفته اند ، که به عنوان یک لباس بلند نیز شناخته می شود.
این لباس همچنین یک مد محبوب برای زن مدرن است. چونگسام اغلب از ابریشمی براق با ساتن دوزی یا سایر پارچه های حسی ساخته شده است.
این لباس یک تکه است که یقه بالایی دکمه هایی برای بسته شدن دارد که از گردن تا قسمت بالای سینه پایین می آید.
این لباس تمام قد و فرم متناسب با شکاف های ران یا در یک یا هر دو طرف لباس است. cheongsam با زمان تغییر کرده است ، و اکنون مدل های کوتاه تر نیز دارد که اغلب مورد پسند حوانان است.
آشنایی با 11 فرهنگ جالب مالزیایی
سامفو
سامفو یکی دیگر از لباسهای سنتی چینی است ، اما معمولاً آن را زنان مسن تر و بالغ تر می پوشند. ، این لباس یک پوشاک دو تکه و شبیه پیژامه ها است و دارای یک شلوار بلند و شل است که یا سه چهارم پا را می پوشاند یا شلواری بلند است که تا مچ را پوشش می دهد .
انواع سامفو
در حالی که هیچ لباس سنتی خاصی برای آقایان وجود ندارد ، ولی ممکن است شما در پوشش آقایان پیراهن دکمه ای را پیدا کنید که از مواد مشابه مانند cheongsam ساخته شده است.
این پیراهن ها می توانند به صورت آستین بلند یا آستین کوتاه با دکمه هایی برای بسته شدن در پایین مرکز باشد.
لباس هندی
ساری قابل تشخیص ترین لباس سنتی هند است. ساری به طول 4 تا 8 متر و عرض حدود 6 / 0-1 / 2 متر است.
یک لباس کوچک در زیر با رنگ و طرحی مشابه یا متضاد با ساری پوشیده می شود ، که یک بلوز تنگ با آستین یا بدون آستین است.
کل ساری در اطراف بدن پیچیده می شود ، دقیقاً از ناف و یا زیر آن ، که انتهای دوخته یا چاپ شده آن روی شانه چپ است. وسعت لباس به پایین کمر می رسد و با کمر محکم گره خورده است.
رنگ لباس زیرین باید تا حد امکان با رنگ پایه ساری مطابقت داشته باشد.این لباس برای تکمیل ساری و نکه داشتن ساری استفاده می شود.
کومیز salwar
با این حال ، زنان شمال هندوستان ، کومیز salwar می پوشند ، که به لباس کتانی پنجابی نیز مشهور است. این یک لباس بلند با آستین بلند است که بر روی شلوار پوشیده شده است ، و برای تکمیل ظاهر با شال هماهنگ است.
کورتا لباس مردان هندی
مردان هندی به طور سنتی در مناسبت های رسمی ، از کورتا و شلوار استفاده می کنند. کورتا یک پیراهن به بلند است که تا زانو را پوشش می دهد که به طور معمول از پنبه یا کتان ساخته می شود.
شلوارهای salwar kameez معمولاً دارای یک کمر کش دار یا بند دار در جلو هستند.
همچنین با مشاهده جیب ها می توان مشخص نمود که قسمت جلو و پشت شلوار کدام است.در زمان پوشیدن شلوار؛ پاها طوری تنظیم می شود که پارچه به خوبی آویزان شود.
بلوزروی آن ممکن است دارای مهره ، قلاب و یا طرح های خاصی باشد ، بنابراین مراقب باشید در زمان پوشیدن بلوز این مهره ها به موهای شما گیر نکند که ممکن است باعث ریزش این مهره ها شود .
برای تکمیل ظاهر ، شال را روی شانه یا دور گردن می پوشند ، یا فقط آن را روی یکی از شانه می اندازند.
خانمها در کبای پاندک
Peranakans یک فرهنگ منحصر به فرد است و از زمانی آغاز شد که مهاجران چینی از قرن ها پیش ازدواج اجتماع در محل های مالایی را آغاز کردند. آنها همچنین به عنوان بابا نونیا نیز شناخته می شوند. “بابا” به مردان و “نونیا” به زنان اشاره دارد.
یکی از لباس سنتی خانم ها Nyonya kebaya است ، که با یک سارونگ باتیک به عنوان دامن پوشیده شده است ، و سه عدد کراینگ ، یا سینه بند ، ژاکت را بسته و در جای خود نگه می دارد.
زنان نیز برای تکمیل ظاهر ، یک جفت دمپایی دستباف به نام kasot manek می پوشند. که یک جفت دمپایی دوخته شده است که در آن مهره های شیشه ای محکم شده و بر روی آن دوخته می شوند. این دمپایی غالباً دارای طرحهای گل اروپایی با رنگهای قوی و پرانکانا است.
لباس Nyonya
لباس Nyonya از سه لایه تشکیل شده است که عبارتند از پوشش داخلی ، پوشش بیرونی و سارونگ . ژاکت بیرونی معمولاً از مواد محکم مانند پنبه گاز ، آویز یا ژرژت ساخته می شود.
طرح پوشش داخلی از یک شترمرغ سنتی به نام چولی الهام گرفته شده است . جلیقه ها با تأکید بر یقه ، آستین ها و کت ها بسیار گلدوزی شده اند.
گلدوزی معمولا با دست انجام می شود زیرا گلدوزی های دوخته شده با ماشین به اندازه قطعات دوخته شده دست زیبا به نظر نمی رسند. کبایای nyonya معمولاً از یک سارونگ با طراحی باتیک جاوا استفاده می کند.
nyonya kebaya در دو سبک اساسی عرضه می شود. اولین مورد ، baju panjang است که دارای یک ژاکت بلند و برش مستقیم است که تا زانو پایین می آید که معمولاً توسط خانمهای بالغ تر پوشیده می شود.
از سه کرزنگ برای قسمت جلوی باجو panjang استفاده می شود و یک دستمال پنبه دوزی در قسمت یقه جمع شده است تا ظاهر را تکمیل کند.
سبک دوم ، پاندک کبایا نامیده می شود. این سبک از nyonyas بیشترمورد پسند جوانان است ، زیرا این لباس اندام را زیبا تر نشان می دهد.