مالزی و اندونزی بسیار تحت تأثیر فرهنگ اکثریت مذهبی خود ،یعنی اسلام قرار دارند. همچنین معامله گران و تجار گذشته از ایران و عرب که فرهنگ خود را به مالزی اندونزی آورده اند این سنت را انجام می دادند.
غذا خوردن با دست در اسلام
در اسلام به ما یاد داده شده است که با استفاده از دست غذا بخوریم ، این یک سنت است ، یعنی در زندگی بعد از این جهان با استفاده از دست می خواهیم پاداش بگیریم.
غذا خوردن با دست ،سنتی مفید برای بدن در مالزی
مفید برای سلامتی
غذا خوردن با دست ، لذت بخش و برای سلامتی مفید است. اگرچه این امر به ویژه در غرب غیرمذهب ، کاری بد تلقی می شود ، اما در بسیاری از نقاط جهان مانند آفریقا ، آسیا و خاورمیانه نیز این کار رواج دارد.
در بسیاری از مجلات پزشکی ذکر شده است ، غذا خوردن یک تجربه چند حسی است. همه حواس – بینایی ، بو ، مزه ، لمس و حتی شنیدن – درگیر است و همه آنها با هم کار می کنند. انتهای اعصاب موجود در دستان شما راجع به آرایش ، بافت ، دما ، ماهیت و قابلیت هضم مواد غذایی در مورد خوراکی به مغز و معده می فرستد. این امر به معده دستور می دهد آب و آنزیم های گوارشی را آزاد کند. دست ها بهمراه چشم و بینی به کل دستگاه گوارش اجازه می دهند تا قبل از رسیدن به دهان خود ، آنچه را که باید مصرف شود آماده کند.
استفاده از یک قاشق ، چنگال یا وسایل دیگر برای بدن پیامی را برای بدن ارسال می کند و توضیح می دهد که این چیزی خارجی و مضر است و نباید آن را میل کرد ، و در نتیجه واکنش کاملاً متفاوتی نسبت به هنگام غذا خوردن با دست وجود دارد. ماهیچه های گردن ، دهان و فک کمی سفت می شوند که می تواند منجر به درد ، فشار و تنش شود. کل وضعیت بدن و زبان بدن از نظر فعالیت و لذت بردن از عضلات کاملاً متفاوت است. نخوردن با دست عامل مهمی در ضعف لثه ها ، خشکی لب ها و پوست و گردن های سفت است.
سنسورهای دمائی موثر در دست
شما می دانید که غذای شما گرم است زیرا دست ها از سنسورهای دمائی موثر هستند و باعث می شود زبان شما سوزان نشود. این کار هنگام استفاده از قاشق یا چنگال اتفاق نمی افتد ، زیرا غذا مستقیماً از صفحه به دهان شما منتقل می شود و مغز پیام مربوط به دمای غذا را دریافت نمی کند.
استفاده از دستان ، ذهن آگاهی را تشویق می کند ، زیرا به شما امکان می دهد تا روی غذای خود تمرکز کنید و احساس ارتباط بیشتری با آن کنید. غذا خوردن با ذهن و درگیر کردن تمام حواس – احساس بافت مواد غذایی ، بو کردن رایحه آن و واقعا مزه آن – موجب لذت و رضایت بسیار بیشتری می شود. این باعث می شود شما آهسته تر غذا بخورید و به میزان خوراکی توجه کنید. وقتی غذا با دست غذا خورده شود ، به سادگی طعم بیشتری پیدا می کند و کل تجربه چیزی است که با استفاده از کارد و چنگال نمی توان آن را تکرار کرد.
پژوهش های علمی
در مجله مشاوره و روانشناسی بالینی نشان داد که خانواده هایی که با دست غذا می خورند بیشتر با مفاهیم غذا خوردن در ارتباط هستند ، مانند خوردن فقط در هنگام گرسنگی و توجه به میزان کامل بودن غذا ها. این مطالعه نشان داد که والدین با یان روش می توانند به کمک به کودکان 8 تا 12 ساله خود که دچار اضافه وزن هستند کمک کنند تا میزان مناسبی از غذا را میل نموده و در نتیجه وزن مطلوب تری داشته باشند.
مطالعه دیگری که در مجله Clinical Nutrition منتشر شده است نشان داد که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نسبت به افراد فاقد شرایط ، از غذاهای تند و سریع استفاده می کنند که از کارد و چنگال برای غذا استفاده می کردند. غذا خوردن با چنگال و قاشق با غذای بی فکر و سریعتر ارتباط دارد ، که به عدم تعادل قند خون در بدن مرتبط است – به پیشرفت دیابت نوع 2 کمک می کند.
همچنین در بسیاری موارد خوردن با دستان بسیار عملی است. انگشتان دست بسیار چابک هستند و برای نگهداری و دستکاری اشیاء طراحی شده اند. آنها امکان قرار دادن مناسب تر و ظریف تر غذا را در دهان فراهم می کنند. اگر مواد غذایی سخت باشد ، دست ، دندان ، لثه و عضلات گردن در هماهنگی با ترکیب کشیدن و نیش زدن باعث تقویت بازوها ، لثه ها و گردن می شوند. راحت تر گوشت را از استخوان بیرون می کشید. بسیاری از غذاها مانند نان ، چیپس ، غذای کباب شده و سرخ شده ، تکه های گوشت ، میوه ، همبرگر ، آجیل ، ساندویچ و بسته بندی با دستان خورده می شوند.
