مالزی با داشتن گذشته ای جالب و اتفاق هایی که در تاریخ به چشم دیده است، تبدیل به مجموعه ای از فرهنگ ها شده است. همه چیز، از مردم گرفته تا معماری آن ، میراثی رنگارنگ و فرهنگ تلفیقی را نشان می دهد. برای درک فرهنگ مالزی ، ابتدا باید با مردم آن آشنا شوید.در ادامه انواع قومیت ها و معماری مالزی آشنا شوید.
سرزمینی با تنوعی جالب
مالزی ، چینی ، هندی و بسیاری از اقوام دیگر ،نسل های زیادی در مالزی زندگی کرده اند. همه این فرهنگ ها بر یکدیگر تأثیر گذاشته اند و فرهنگ فعلی مالزی را ایجاد کرده اند.
بزرگترین گروه های قومی مالزی ؛ مالایی، چینی و هندی هستند. در صباح و ساراواك ، هزاران گروه قومی بومی با فرهنگ و میراث منحصر به فرد خود وجود دارند.
قوم مالایی
امروزه مالایی، بزرگترین گروه قومی مالزی است که بیش از 50 درصد از جمعیت را تشکیل می دهد ، اگرچه این میزان در شرق مالزی به کمتر از 25 درصد کاهش می یابد.
در مالزی ، اصطلاح مالایی به شخصی گفته می شود که به اسلام و سنت های مالایی عمل نموده و به زبان مالایی صحبت می کند و اجداد آن مالزیایی هستند.
تبدیل آنها به آیین از هندوئیسم و بوداوا بودا تا حد زیادی تحت تأثیر تصمیم دادگاه سلطنتی ملاکا ؛ در دهه 1400 آغاز شد ، مالزی ها به دلیل شیوه های آرام و میراث هنری غنی خود شناخته شده اند.
قوم چینی ها
دومین گروه قومی بزرگ در مالزی چینی ها هستند که حدود 25٪ از جمعیت را تشکیل می دهند. چینی ها که به طور عمده فرزندان مهاجران چینی در طول قرن نوزدهم شناخته می شوند ، به خاطر کوشش و حس شغل و علاقه شان شناخته شده اند.
سه گروه فرعی که با لهجه ای متفاوت از زبان چینی صحبت می کنند، هوکیین هستند که عمدتا در جزیره شمالی پنانگ زندگی می کنند. کانتونی ها که عمدتا در پایتخت کوالالامپور زندگی می کنند. و گروه ماندارین صحبت می کنند که عمدتاً در ایالت جنوبی جوهور زندگی می کنند.
در ساراواک 25٪ ترکیبی از گروههایی با لهجه های Foochow ، Hakka ، Hokkien ، Teochew ، Hainanese و Puxian Min را تشکیل می دهند، در حالی که در صباح جمعیت چینی ها به حدود 10٪ کاهش یافته است که غالباً با زبان هاکا صحبت می کنند.
قوم هندی
کوچکترین گروه از سه گروه قومی اصلی در مالزی ، هندی ها هستند که حدود 10٪ از جمعیت را تشکیل می دهند. بیشتر آنها فرزندان مهاجران تایلندی زبان هند هستند که در دوره استعمار انگلیس به این کشور آمده اند.
آنها با امید به شکستن سیستم کاست هند ، برای ساختن زندگی بهتر به مالزی آمدند. به طور عمده هندوها ، فرهنگ رنگارنگ خود مانند معابد زینتی ، غذاهای تند و سارهای نفیس را با خود به همراه آوردند.
گروه های قومی قبیله ای
شبه جزیره مالزی
اصطلاح عمومی که برای هر یک از گروه های بومی مورد استفاده در شبه جزیره مالزی یافت می شود “اورنگ اصل” است که به معنای واقعی کلمه به عنوان “مردم اصلی” ترجمه می شود.
آنها به سه گروه قبیله ای اصلی نگریتو ، سنوی و پروتو مالایی تقسیم می شوند. نگریتوها معمولاً در شمال ، سونوی ها در وسط و پروتو مالایی در جنوب مالزی زندگی می کنند. هر گروه یا زیر گروه آنان ؛ زبان و فرهنگ خاص خود را دارد. برخی صیادان ، کشاورزان و برخی از آنها نیمه عشایری هستند.
گروه های قومی صباح
بزرگترین گروه های قومی بومی جمعیت صباح ، کادازان دوسون ، باجاو و مروت هستند.
قوم کادازان دوسون
بزرگترین گروه قومی صباح ، کادازان دوسونها هستند که حدود 30 درصد از جمعیت ایالت را تشکیل می دهند. این گروه در واقع متشکل از دو قبیله کادازان و دوسون هستند و به دلیل اینکه هر دو هم زبان بوده و فرهنگی مشترک دارند این گروه را تشکیل داده اند .
با این حال ، کادازان عمدتا ساکنان دلتای دره مسطح بوده که به زراعت برنج مشغول می باشند ، در حالی که دوسون به طور سنتی در مناطق کوهستانی داخلی صباح زندگی می کنند.
قوم باجاو
دومین گروه قومی بزرگ در صباح ، باهاوس است که حدود 15٪ از جمعیت ایالت را تشکیل می دهند. از لحاظ تاریخی یک قوم دریایی عشایری است که خدای دریا یا Omboh Dilaut را پرستش می کنند ، بعضی اوقات از آنها به عنوان کولی های دریایی یاد می شود.
کسانی که تصمیم به ترک راه های دریایی خود کردند ، کشاورز و دامدار شدند. سرزمین های باهاوس به دلیل دارا بودن مهارت های چشمگیر سوارکاری خود ، که به طور عمومی در جشنواره سالانه Tamu Besar در کوتا بلود به نمایش گذاشته می شوند ، به “گاوچرانهای شرق” ملقب شده اند.
قوم مروت
سومین گروه قومی بزرگ در صباح ، مروت ها هستند که حدود 3 درصد ازجمعیت ایالت را تشکیل می دهند. آنها آخرین گروه های قومی صباح بودند که به طورسنتی درمناطق شمالی بورنئو سکونت داشتند .
در حال حاضر ، آنها بیشتراز جمله پرورش دهندگان تپه و تاپیوکا هستند و رژیم غذایی خود را با شکار و ماهیگیری تامین می کنند ومانند بسیاری از قبایل بومی صباح ، لباس سنتی آنها با تزیینات مهره ای تزئین شده است.
اقوام ساکن درسرزمین ساراواک
ایبان ، بیداوه و اورنگ اولو گروه های قومی عمده ای هستند که در مجموع که به عنوان دایاکس نیز شناخته می شوند و در ایالت ساراواک ساکن هستند.
به طور معمول ، آنها در خانه های سنتی جامعه زندگی می کنند که می توانند 20 تا 100 خانواده را در خود جای دهند.
ایبان
بزرگترین گروه های قومی ساراواک ، ایبن ها 30٪ از جمعیت ایالت 5/5 میلیون نفر را تشکیل می دهند. بعضی اوقات به اشتباه به دلیل مهارت با قایق به عنوان Dayaks Sea شناخته می شوند ، در واقع یک قبیله قیام کننده از قلب Kalimantan هستند.
در گذشته ، آنها به عنوان یک جنگجو و رزمنده ترسناک بوده که به سرپیچی و دزدی دریایی مشهور بودند. آنها بطور سنتی ، پیروزی خدایان را تحت اختیار Singalang Burung ، پرنده خدای جنگ ، پرستش می کنند. اگرچه اکنون اکثر آنها مسیحی هستند ، اما هنوزبه بسیاری از آداب و رسوم سنتی عمل می کنند.
تنوع معماری در مالزی
معماری در مالزی به علت وجود اقوام مختلف و پیروی از فرهنگ این قوم ها از تنوع بالایی برخوردار است که این دلیل، باعث خلق آثار به یاد ماندنی و جذاب در مالزی شده است که در ادامه به برخی از مهمترین آنها اشاره می شود
معماری سنتی در مالزی
معماری مالایی
معماری سنتی مالایی از فرایندهای پیچیده معماری استفاده می کند که ایده آل برای شرایط گرمسیری از قبیل سازه های ساخته شده بر روی استیل است که اجازه می دهد تا نسیم تهویه مطبوع قسمت زیرین سکونت خانه را خنک کند ودر ضمن اثرات سیل گاه به گاه را نیز کاهش می دهد .
سقف های مرتفع و پنجره های بزرگ نه تنها امکان تهویه متقابل را فراهم می کنند بلکه با طرح های ارگانیک پیچیده نیز حک شده اند.
خانه های سنتی در نگری سمبلان از چوب سخت و کاملاً عاری از میخ ساخته شده بود. آنها با استفاده از تیرها که توسط گوه ها در کنار هم قرار گرفته اند ؛ ساخته شده اند.
نمونه ای زیبا از این نوع معماری را می توان در کاخ قدیمی سر مانیانتی در نگاری سمبلان ، که در حدود سال 1905 ساخته شده است ، مشاهده کرد.
امروزه بسیاری از بناهای مالایی یا اسلامی عناصر طراحی موری را در خود گنجانده اند که می توان در موزه هنرهای اسلامی و تعدادی از ساختمان های پوتراجایا ؛ پایتخت اداری جدید و مساجد بسیاری در سراسر کشور مشاهده کرد.
معماری چینی ها
در مالزی ، معماری چینی از دو نوع گسترده سنتی و بابا نیونیا برخوردار است.
نمونه هایی از معماری سنتی شامل معابد چینی است که در سراسر کشور یافت می شود مانند چنگ هون تنگ که به سال 1646 باز می گردد.
بسیاری از خانه های قدیمی به ویژه خانه های Melaka و Penang از میراث بابانیونیا است که با حیاط های سرپوشیده و کاشی های زیبا و رنگارنگ ساخته شده است.
ترکیبی معماری نادر از عناصر چینی و غربی توسط مسجد جامع ترناکره Melaka نمایش داده شده است. شکل ظاهری بتکده آن نمونه خوبی از شکل سقف تحت تأثیر چینی است که با جزئیات غربی در نرده های آن ترکیب شده است.
معماری هندی
بیشتر هندوهای مالزی که اصالتاً از جنوب هند است ، معابد محلی هندو معماری رنگارنگ آن منطقه را به نمایش می گذارند.
معبد سری Mahamariamman ساخته شده در اواخر قرن نوزدهم ، در کوالالامپور یکی از زینت بخش ترین و پیچیده ترین معابد هندو در این کشور است. طرح تزئینی مفصل برای معبد شامل منبت کاری های پیچیده ، تزئینات طلا ، نقوش دست نقاشی و کاشی های نفیس آن از ایتالیا و اسپانیا است.
سیک ها گرچه اقلیت کوچکی هستند اما در بسیاری از مناطق کشور معابد طراحی آرامش بخش بیشتری نیز دارند.
معماری مردم بومی صباح و ساراواک
دو معماری برجسته و منحصر به فرد از مردمان بومی صباح و ساراواک خانه های کشیده و روستاهای بر روی آب است.
خانه های قبیله های رودخانه داخلی ، خانه های مسکونی خانه های سنتی جامعه هستند. این سازه های دراز و بتونی ، که اغلب از جنس چوب تبر احاطه شده ، گره خورده با الیاف خزنده و پوشیده از سقف بافی یا برگهای خاردار است که در آن می توانند بین 20 تا 100 خانواده زندگی کنند.
روستاهای آب روستایی که بر روی استیل بنا شده اند معمولاً در امتداد رودخانه ها و ساحل ها نیز دیده می شوند. خانه ها با گذر از تخته های تخته ای با قایق های مهار شده در طرفین در ارتباط هستند. حمل و نقل در اطراف روستا معمولاً توسط سامان یا قایق رانی انجام می شود.
معماری سبک های دوره استعماری
از سبک های معماری قدرتهای مختلف استعماری در بسیاری از ساختمانهای ساخته شده بین سالهای 1511 تا 1957 استفاده شده است .
معماری پرتغالی
قابل توجه ترین نمونه معماری پرتغالی در مالزی قلعه A’Famosa در Melaka است که توسط آلفونسو دی البوکرک در سال 1511 ساخته شده است. اما تنها بخش کوچکی از استحکامات هنوز در تپه مشرف به ، بندر قدیمی و تنگه های شهر Melaka است.
معماری هلندی
Stadthuys با درهای چوبی سنگین ، دیوارهای قرمز ضخیم و لولا از آهن فرفورژه در شهر ملاکا واقع شده است و برجسته ترین یادگار دوره هلند در Melaka است. این یک نمونه خوب از مهارت های سنگ تراشی و نجاری هلندی است. بنا بر این اعتقاد بر این است که بین سالهای 1641 و 1660 ساخته شده است و قدیمی ترین ساختمان در شرق است.
معماری انگلیسی
از مهمترین نقاط دیدنی که توسط انگلیسی ها ساخته شده است ساختمان سلطان عبدالصمد است که به طور حتم مشرف به میدان مردکه ، کوالالامپور است. این زیبایی ، که در سال 1897 به پایان رسید ، در دوره استعمار دولت انگلیس به عنوان دبیرخانه مستعمره خدمت می کرد.
خانه های ساخته شده قبل از Merdeka یا قبل از استقلال هنوز جذابیت بارز روزهای اولیه خود را نشان می دهند. نمایش نبوغ انگلیسی پیاده رو سر پوشیده است که برای محافظت از عابران پیاده از گرما و باران طراحی شده است.
بهترین های معماری در مالزی
ملاکا و جورج تاون بیش از 500 سال مبادلات تجاری و فرهنگی بین شرق و غرب در تنگه های ملاکا ایجاد کرده اند.
تأثیرات آسیا و اروپا این شهرها را با میراث چند فرهنگی خاص همچون ساختمان های دولتی ، کلیساها ، میادین و استحکامات وقف کرده است. ملاکا مراحل ابتدایی این تاریخ را نشان می دهد که از قرن پانزدهم سلطانیت مالایی و دوره های پرتغالی و هلندی در اوایل قرن شانزدهم آغاز شده در حالی که ساختمان های مسکونی و تجاری جورج تاون نمایانگر دوره انگلیس از اواخر قرن هجدهم تا اواسط قرن بیستم است.
آنها با هم یک منظره معماری بی نظیر و بدون موازی در هر نقطه در شرق و جنوب شرقی آسیا را تشکیل می دهند و به عنوان میراث جهانی ذکر شده ، “شهرهای تاریخی تنگه های ملاکا” شناخته شده اند.