آیین بودا ؛ بودایی ؛ بوداگرایی یا بودیسم ( Buddhism ) یکی از دین های هندی است که حدود 500 میلیون پیرو درسراسرجهان دارد . این دین بر پایه فلسفی مبتنی بر آموزه های سیدارتا گوتاما است که در حدود 486 تا 566 سال پیش از میلاد زندگی می کرده است .در کشور مالزی نیز افراد بسیاری به این آیین گرایش دارند.این مطلب از مالزی وان استاپ سنتر را برای آشنایی با مذهب بودایسم بخوانید.
در میان بزرگان معنویت گرایی، بودا تنها کسی است که از حیث پرهیز از خشونت، همسنگ و همتراز عیسی مسیح است. مردم جهان بودا را به مهربانی و ملاطفت می شناسند.
در افکار عمومی این تصور وجود دارد که آیین بودا پیروان بسیار زیادی در جهان دارد. اما مطابق آمار اعلام شده، این آیین تقریبا پانصد میلیون پیرو دارد و چهارمین دین بزرگ جهان است.
آشنایی کامل با جشنواره تایپوسام در مالزی
نام اصلی بودا
بر پایه گزارشهای اساطیری موجود در منابع بودایی، نام اصلی بودا (سیدارته گوتمه) بوده است .او در قبیله شاکیا (sakya) در منطقه کوچکی درهیمالیا که امروز در مرز نپال قرار دارد، زاده شد.
موسس آیین بودا، سرگذشتش همراه با افسانه ها است. تاریخ تولد او را 563 ق.م و تاریخ وفاتش را 483 ق.م گفته اند. پدرش از قبیله ساکیا و مردی ثروتمند و فرمانروای ناحیه ای نزدیک نپال در بنارس بود. بودا دررفاه میزیست.
سیدارته در دامان آیین هندو پرورش یافت و در 16 سالگی ازدواج کرد و در 29 سالگی پس از حوادثی چند، مسیر زندگیاش تغییر کرد.
وی که پیشتر آموزشهای ویژه یک شاهزاده را فراگرفته بود، جامه زهد برتن کرد و زیرنظر آموزگاران معنوی آموزش دید. پس از سالها صبرو شکیبایی به مطلوب خویش دست یافت و زیر یک درخت، در جایی که امروز به بودگیا معروف شده است، به حقیقت دست یافت و به مقام بودایی نایل شد.
اساطیربودایی بر آنند که خدایان متمایل بودند تا سیدارته به شخصی مقدس تبدیل گردد. به باور خدایان، بودا راهگشای بسیاری از مشکلاتی بود که پیش روی آنها قرار داشت و رسیدن وی به مقام بودایی، برای آنها نیز سودمند بود.
از این رو، خدایان سعی کردند تا با قرار دادن رخدادهایی در زندگی بودا، او را از زندگی اشرافی خویش دور کنند و به مقام روحانی رهنمون سازند.
معنای بودا
بودا در زبان سنسکریت به معنای فرد بیدار است. در ادیان هند، این عنوان برای هر شخصی که به روشنی رسیده، به کار میرود و به بودای تاریخی اختصاص ندارد.
با این حال، میان همه بوداها، سیدارته گوتمه، جایگاهی بس بزرگ دارد.
تاریخچه :
آیین بودا به تدریج از هندوستان به سراسر آسیا ؛ آسیای میانه ؛ تبت ؛ سریلانکا ؛ یمن ؛ آسیای جنوب شرقی و نیز کشورهای خاور دور مانند چین ؛ مغولستان ؛ کره و ژاپن راه یافت.
آیین بودایی به عنوان دین پاکان در نظر گرفته میشود و با 500 میلیون پیرو یکی از ادیان اصلی جهان به شمار میآید. آیین بودا بیشتر بر کردار نیک، پرهیز از کردار بد و ورزیدگی ذهنی تأکید دارد.
بنا به گفته ابوالقاسم اسماعیل پور، هندشناس و اسطوره شناس ؛ خود بودا ادعای پیامبری نکرده و نگفته است آیینی آسمانی برای هدایت بشر آورده بود.
بودا نهایتا یک عارف بزرگ معنوی است که خودش به معنویت و نیروانا رسیده و بعدها پیروان بسیاری پیدا کرده است. اما این که پیروان بودا آیین وی را بعدها به یک دین بزرگ جهانی بدل کرده اند، مسئله دیگری است.
فارغ از منابع آیین بودا، هیچ گزارش تاریخی معتبری از زندگی و تعلیمات بودا در دست نیست. همه گزارشهای موجود، مطالبی است که سینه به سینه میان بوداییان به نسلهای بعد منتقل شده و حدود چهار سده پس از وی نگارش یافته است. بنابراین، مطالب گزارش شده درباره بودا، تنها برخاسته از متون دینی آیین بودا و نه برآمده از گزارشهای معتبر تاریخی است.
نحوه و فرهنگ نامگذاری قومیت ها در مالزی
چهار حقیقت شریف
آدمی بیمار است. بودا راه درمان این بیماری را درک چهار حقیقت می داند .
حقیقت نخست از این چهار حقیقت ، تشخیص این بیماری بهعنوان بیماری رنج در انسانهاست. به رسمیت شناختن وجود رنج اهمیت کلیدی دارد. هیچ موجود زنده نمیتواند از رنج بگریزد. زایش، بیماری و مرگ همه باعث رنج هستند. رنج میتواند جسمانی یا روانی باشد.
حقیقت دوم، دلبستگیها را بهعنوان باعث و بانی این بیماری باز میشناسد.
سومین حقیقت، شرایط را سنجیده و اعلام میکند که بهبود امکانپذیر است.
حقیقت چهارم، تجویز دارو برای دست یافتن به سلامت است. درک این حقایق و اصول، به تمرکز و مراقبه نیاز دارد. این درک باعث احساس مهرورزی نسبت به همهٔ موجودات میگردد.
بطور کلی چهار حقیقت شریف یعنی این که بدانیم دنیا آمیخته به رنج است، تمایلات نفسانی رنج آورند، بریدن از رنج با بریدن از تمایلات انسانی میسر است و راه توقف رنج هم پیمودن راه اصیل هشتگانه است. یعنی دیدگاه درست و نیت درست و معاش درست و پندار درست و کردار درست و … داشته باشید.
چکیده آموزه بودا این است:
ما پس از مرگ در پیکری دیگر باز زاییده میشویم. این باززایی ما بارها و بارها تکرار میشود. این را چرخه هستی یا زاد و مرگ مینامیم. هستی رنج است. زایش رنج است. پیری رنج است. بیماری رنج است. غم و اندوه، ماتم و ناامیدی رنج است. پیوند با آنچه نادلخواه است، رنج است. دوری از آنچه دلخواه است، رنج است؛ و خلاصه اینکه دل بستن رنجآور است.
از دیدگاه بودا ما اگر خواسته باشیم که از چرخهٔ زاد و مرگ رهایی یابیم (در صورتی که به آن چرخه باور داشته باشیم) باید گرایشهای نفسانی را کنار بگذاریم، درستکار باشیم، به حالات خلسه روحی دست پیدا کنیم که این تجربیات باعث مهرورزی ما به همهٔ موجودات و بوندگان میشود و سپس از راه این درکها و تمرکزهای ژرف به روشنی و بیداری میرسیم و از این دور باطل خارج میشویم.
این آموزهها، آیین بودا را تشکیل میدهند. بودا خود، آیین خود را مانند قایقی مینامد که برای چرخهشکنی و رسیدن به ساحل رستگاری به آن نیاز است؛ ولی پس از رسیدن به رستگاری دیگر به این قایق نیز نیازی نخواهد بود. رسیدن به ساحل رستگاری آدمی را به آرامش و توازن مطلق میرساند. آنجاست که شمع تمامی خواهشها و دلبستگیها خاموش میشود. به این روی، این پدیده را در سانسکریت نیروانا یعنی خاموشی مینامند.
آشنایی با 11 فرهنگ جالب مالزیایی